In de polders Reijerscop en Rijnenburg, ten westen van Utrecht, woedt al een aantal jaren een strijd tussen projectontwikkelaars en windmolen initiatiefnemers. Beiden hebben hun zinnen gezet op de grond en willen daar hun handel plaatsen. En ze zitten elkaar sterk in het vaarwater. De gemeente zit er een beetje tussenin en is traag met het komen tot een standpunt. Niet al te lang geleden is er kennelijk akkoord gegeven op het gaan plaatsen van windmolens. In de Nieuwe Utrechtse Krant staat dit artikel dat laat zien hoe lokale burger initiatieven de handen ineen geslagen hebben. En hoe ze via een advocaat het stadsbestuur sommeren om de afgegeven vergunningen in te trekken. En in een eventueel tweede ronde te voorzien van een Milieu Effect Rapportage onderzoek. Omdat de Europese Unie regels hiervoor heeft opgesteld. Wij plaatsen daar al eerder een artikel over.
Diezelfde advocaat laat in de sommatie zien dat de regels vanuit Europa dwingend opgelegd worden en dat de manier waarop de Raad van State tot dusver doet alsof ze niet bestaan, wettelijk onjuist is.
Wij juichen deze stellingname en sommatie toe. Besluitvorming over zaken als windmolens moeten transparant plaatsvinden en altijd rekening houden met de gezondheid en het welbevinden van hen die met de gevolgen van die besluiten geconfronteerd worden. Het fenomeen ‘pech gehad’ hoort daar niet bij.