In bijgaand artikel uit de Volkskrant is te lezen hoe goede leiders zich zouden moeten gedragen. Econoom Marilieke Engberts onderzocht bij veel raden van bestuur hoe men daar omgaat met het benoemen van wat ‘niet OK’ is. Heel vaak wordt dat namelijk niet gedaan, om de zoete lieve vrede te bewaren. De gevolgen zijn duidelijk te zien bij gevallen als de corruptie bij Vestia, de zelfverrijking bij Amarantis en meer.
Terugkijkend op hoe de project organisatie rond de RES in Vijfheerenlanden omgaat met de kritiek van tegenstanders als de onze, lijkt het er op dat men daar ook vaak lijdt aan wat deze econoom ‘paradigmaverkleving’ noemt. Het lijkt verdacht veel op ‘overtuigd van je eigen gelijk’. Men gaat niet in op wat er gezegd wordt maar zet er een alternatief tegenover en gaat over op de orde van de dag. Ook kritische geluiden uit de gemeenteraad worden handig omzeild. Voila de inspraak. Deze econoom geeft een zinvol alternatief aan wethouders en projectleiders over hoe je er beter mee om kunt gaan:
” Het is ook een misvatting dat je, als je veel verschillende perspectieven hoort, consensus moet bereiken. Je kunt het erover eens zijn dat je het niet eens bent. Vervolgens gaat het erom dat je laat zien wat je overwegingen zijn, juist ook over de opvattingen van de minderheid. En wat je bijvoorbeeld hebt gedaan om het risico dat die groep ziet, te verzachten.”
Het is even zitten, maar we adviseren al onze bestuurders het stuk te lezen en te reflecteren op het eigen gedrag in dit dossier. We blijven benieuwd.